Ontbijten konden we gelukkig wel in het hotel. Een goed verzorgd ontbijt met lekkere verse broodjes. Omdat sommige etappes voor ons toch wel een beetje te lang waren hadden we ze wat gewijzigd. Zo hadden we van de variant in de route een deel van de etappe van gisteren opgenomen. Zodanig, dat we vanaf een parkeerplaats bij het natuurreservaat Buurserveen een dagvullend rondje konden lopen. Met één auto gingen we naar de parkeerplaats die op korte afstand van het overnachtingsadres lag. We hadden de start wel even uitgesteld vanwege een behoorlijke regenbui, maar toen we aan de tocht begonnen was het droog. Vooral het eerste stuk was weer ‘Typisch Twente’, maïs, gras en enkele boerderijen. Een stuk waarvan we ons voor konden stellen waarom een jarige boerin er weg zou willen. Zowaar kwamen we er ook een akker met aardappelen tegen. En verder, tot het Natuurvriendenhuis Den Broam aan de Alsteedseweg waar we koffie dronken, vijf auto’s waarvan twee dezelfde. Net daarvoor kwamen we de veldschuur van ecoboerderij Zuuver tegen waar je van alles uit een automaat kon halen. Na de koffie kwamen we diverse bordjes tegen waaraan je kon zien dat we maar op enkele kilometers van de Duitse grens waren. Tot aan de hoofdroute bij de Rietbrug liepen we langs de Buurserbeek. In de bebossing langs de beek veel recreatiewoningen. Bij een leuke uitspanning naast de Oortjesbrug dronken we wat. Het was er heel stil, nauwelijks toeristen. Vanaf de Rietbrug, waar we een parkeerplaats vonden om de volgende dag te kunnen starten, liepen we de hoofdroute in tegenstelde richting terug naar het Buurserveen. In de verte zagen we windmolens in Duitsland. Terug bij de parkeerplaats nog wat foto’s gemaakt van de bloeiende hei. Volgens de radio zou de hei morgen op z’n mooist moeten zijn. Terug op de Erve (betekent gewoon 'Hof van') konden we zelf wat te drinken pakken en gebruik maken van het terras. ’s Avonds gegeten bij Buffalo Bill op enkele kilometers afstand van de Erve.