Van Langbroek naar Amerongen
Donderdag 27 september 2019. Toen we naar buiten keken was het nog droog. Dat was het ook nog nadat we weer van een heerlijk ontbijt hadden genoten en afscheid hadden genomen van de gastvrije mensen van B&B Gooyerhof.
Nadat we aan de tocht waren begonnen, de finishauto bij de kerk in Amerongen, ging het al snel regenen. Gestaag harder en diep weggedoken in onze regencapes misten we voor Landgoed Broekuizen een bruggetje. Met een klein stukje teruglopen hadden we hem zo gevonden. Om het park te verlaten moesten we weer over een bruggetje, drie planken. Wel even link omdat de planken nat waren van de regen. Ook daarna vlak land, het enige bos stond in de berm van de wegen en paden die we liepen. Bos, wat voor 99% bestond uit eikenbomen. We prezen ons gelukkig dat we de tocht niet in de zomer hadden gelopen vanwege de eikenprocessierupsen. Overal in de bomen hingen nog ‘nesten’ die door de regenval zwaar geworden zo nu en dan voor ons op de weg ploften. De regen werd echt vervelend toen we op een lange weg liepen met weinig bescherming en bomen en het ook nog hard ging waaien. We zijn wel even doornat geweest. Doornat konden we even bijkomen in een RustPunt. We zien ze steeds vaker en overal in Nederland, www.rustpunt.nu/
Zoals altijd, na regen komt zonneschijn. Zonneschijn hebben we die dag niet echt gezien, wel werd het droger. Nadat we beide auto’s hadden gehaald gingen we naar ons tweede overnachtingsadres, B&B Onder Ons in Achterberg, vlakbij Rhenen. De naam Onder Ons werd ons direct duidelijk, we hadden een onderkomen in het souterrain. Een dochter des huizes wees ons de weg. Niet vergelijkbaar met het eerdere adres, wel een ruime woonkamer en keuken. Twee slaapkamers waarvan één zonder ramen en de ander zonder gordijnen. Een wat kleine badruimte moesten we samen delen.
Ook nu weer op zoek naar een goede eetgelegenheid, nu in Rhenen. Wel restaurants, maar bijna geen bezetting binnen. Met wel bezoekers gingen we binnen bij Sal do Mar. We hadden buiten niet op de kaart gekeken, wilden snel naar binnen omdat het ook een beetje regende. Binnen overvielen ze ons met de vraag of we de kaart hadden gezien met hun formule om te kiezen uit diverse kleine gerechten. Waar wilden we mee beginnen. We namen een viergangenmenu en moesten maar afwachten wat we kregen. Ze brachten ons bijzonder mooie en lekkere gerechten. Wat er allemaal in zat heb ik niet onthouden, zie de foto’s. Tot half elf hebben we zitten genieten.
Uit het wandelboekje:
De Stichtse Lustwarande: beneden langs de flanken van de Utrechtse Heuvelrug en langs de weteringen van het Kromme Rijngebied loopt u langs een aaneenschakeling van kastelen en landhuizen. De rivier de Lek snijdt hier de voet van de Amerongse Berg aan met hierna de parel kasteel Amerongen.
Maak jouw eigen website met JouwWeb