Dinsdag 20 juli 2021.

Om kwart voor negen vertrokken we vanuit Barendrecht naar Otterlo, het eindpunt van deze wandeldag. Deze eerste etappe sinds 2019 ging vanaf het sportpark in Ede waar we toen waren geëindigd.

De parkeerplaats bij het sportpark was op een paar lesmotoren van rijschool 'Toples' na leeg. Anders dan in het wandelboekje staat, kwamen we na een eerste kilometer al koffie tegen bij Landgoed Hoekelum. Gelukkig maar, want daarna duurde het nog lang voor we weer iets tegenkwamen.

Hoekelum is een kasteel en landgoed tussen Ede en Bennekom. 

De oudste vermelding dateert uit 1396, als Randolph van Hoekelum, jagermeester van de hertog van Gelre, ermee beleend wordt. Het moet echter veel ouder zijn, omdat de belening spreekt van “het oude goed te Hoekelum”. Het oudste stenen gebouw ter plekke dateerde uit circa 1325. Hoekelum was toentertijd gekoppeld aan het erfelijke jagermeestersambt.

Op het landgoed kwamen we een 'wel' of bron tegen die zo nu en dan even opborrelde. Mooie wegen langs bos en maisvelden zorgden voor afwisseling onderweg. Ook kwamen we grote gepolijste stenen tegen en waren benieuwd naar de bedoeling daarvan.

Ede's mysterie: dit is waarom er drakeneieren op de Veluwe liggen

Kunstige keien

Slecht nieuws voor de Game of Thrones-fans. Er zijn geen draken in de gemeente Ede. Adri Verhoeven is de man die de keien heeft ontworpen. In totaal zijn er twaalf plekken waar de keien liggen. De bedoeling is om mensen langs een route vanuit het centrum van Ede naar de Hoge Veluwe en het Kröller-Müller Museum in Otterlo te leiden. De twaalf steenformaties markeren de fietsroute.

 

De tocht ging verder langs en over de Eder- en Ginkelse heide en langs een Airborne Memorial monument. Na een groot deel door een bos te hebben gewandeld gaf een geknor aan dat er varkens, wilde zwijnen, moesten zijn. En inderdaad, te ver om er een duidelijke foto van te maken, zagen we tussen het groen een zwijnen-echtpaar met kleintjes. We mochten niet vergeten te stoppen bij De Mossel en dat deden we dan ook. Het was best weer wennen en de wandelspieren waren het nog niet gewend. Het overnachtingsadres hotel De Bosrand konden we makkelijk vinden, we waren er al een keer voorbij gereden toen we naar het beginpunt van de wandelroute reden. Een eenvoudig, gemoedelijk hotel met een vriendelijke bediening. Mooi terras ook en we hebben lekker buiten zitten eten. Zoveel honger dat het al bijna op was voor ik erachter kwam er een foto van te nemen.