Donderdag 16 mei 2019

Weer een uitmuntend ontbijt. Mevrouw was zo heerlijk zorgzaam, we kwamen niets tekort. Na afscheid te hebben genomen, we gingen immers de komende nachten naar een andere B&B, reden we eerst naar de Dorpsweg in Wormer. Een auto konden we kwijt op een parkeerplaatsje bij een soort feestzaal. Met de andere terug naar Driehuizen.

Het was wat bewolkt, waren we niet gewend. Daarom iets dikker gekleed, waar we later een beetje spijt van kregen. Door het vlakke polderland met mooie vergezichten kwamen we in het dorp Noordeinde. We hadden allang trek in koffie. Dat verwachtten we natuurlijk niet in een kerk, maar het stond er toch. Koffie in de picknick-tuin. In de kerk een boekenmarkt, buiten in een schuurtje konden we zelf de koffie pakken. Geweldig.

In Graft kwamen we het kleinste snoepwinkeltje van Nederland tegen, tenminste dat stond op de grafsteen die er voor stond. Graft en De Rijp zijn twee leuke dorpjes die direct aan elkaar grenzen. Veel water in en om en net als in Alkmaar ook hier veel bootjes voor of achter de huizen.

De boerderijen na De Rijp waren opvallend veel van het stolp-type. Ook hier stond weer veel vee in de wei. Bij Spijkerboor moesten we het water over met een veerpontje. In het café aan de overkant nog maar een keer koffie gedronken. De lente is toch wel mooi dankzij alles dat bloeit. Vooral langs de dijken. Daar was overigens ook goed te zien dat je door polderlandschap liep met een enorm verschil in waterstanden. Bij Spijkerboor hadden we blijkbaar de verkeerde kant van het water gekozen. Toch stonden daar ook de rood-witte plaatjes. Even waren we bang dat we heel ver om moesten lopen of terug. Gelukkig, na een bocht in de weg, zagen we het eerder aangegeven pontje. Zelfbediening, maar dat was wel geinig. Het laatste deel ging door het Wormer- en Jisperveld. Weids, met veel en hier en daar breed water.

Aangekomen in Wormer bij de tweede auto wilden we nog even wat drinken. De mevrouw in ‘zaal’ café GROOS, die eigenlijk gesloten was, was bereidt wat voor ons in te schenken. Daarna op zoek naar B&B Marialin. Die vonden we aan een lange ‘boerenweg' in Wijdewormer. Nog voor we goed en wel waren uitgestapt kregen we van de vrouw des huizes te horen dat de auto’s niet op het parkeerplaatsje konden blijven staan want de boer moest er langs om het hooi binnen te halen. Of we dat maar gauw wilden doen. De boeren kwamen ’s avonds toen we al bijna in bed lagen …

Een beetje paniekerig iemand met vreemde regels ondervonden we ook later. Met de kamers was niks mis en de badkamer moesten we delen. In een andere kamer zaten gasten met een eigen badkamer maar zonder toilet. Waar die dan…

Eten konden we aan het eind van de weg zei ze, drie kilometer verderop, in café brasserie Het Heerenuis. Goed adres.