Van Naarden naar Baarn

Vrijdag 12 juli 2019 ontbeten we in het hotel. Goed, uitgebreid, ontbijt. Het weer zag er prima uit, ondanks de meldingen via buienradar dat er in het oosten van het land pittige onweersbuien tot ontwikkeling konden komen. Ver bij ons vandaan, toch? Eerst brachten we een auto naar de Badhuislaan in Baarn. Daarna naar het eindpunt van de dag ervoor, Naarden. Een vest o.i.d. vonden we niet nodig, wel gingen voor de zekerheid de regenjassen mee. Schitterend weer tot we Landgoed Bantam inliepen. Toen hoorden we het in de verte donderen. De bui ging gelukkig links van ons. De Naarderweg en de spoorlijn hoorden we wel, maar zagen we niet toen we via een natuurviaduct beide overstaken naar de Bussumerheide. Wel hoorden we het weer donderen en zagen een bui, nu rechts van ons. Bij het oversteken van de Westerheide begon het helaas te regenen en werd het ook donker achter ons. Donder en bliksem zat nu rondom en toen we aan het eind van de hei een restaurant zagen gingen we daar maar een bakkie doen.

In het restaurant, een La Place, was het gezellig druk. Buiten ging het steeds harder plenzen en donderen, dus één bakkie werden er twee. Toen ook nog maar een bak soep. Na twee uur wachten viel het water nog steeds met bakken naar beneden. Twee meisjes van het restaurant probeerden de goten lopend te houden, een onbegonnen zaak. Water druppelde langs een lichtspotje de zaak in. Uiteindelijk kregen we de discussie wat we zouden doen. Zou met de bus verder een optie zijn? De ene auto stond 10 km achter ons, de ander 10 km voor ons, op plekken waar geen openbaar vervoer kwam. Dus tegen de zin van Hans wandelden we verder naar Baarn. Onder de weg door een tunneltje ging niet, het water stond er te hoog. Het bos in, de hei weer op. Donder en bliksem waren verdwenen, anders waren we niet verder gegaan. Het water zakte niet hard waardoor we zo nu en dan een omweg moesten maken. Uiteindelijk bereikten we via het park bij Kasteel Groeneveld ons eindpunt van die dag.

Na de andere auto te hebben gehaald kwamen we tegen zessen met drijfnatte schoenen en broeken bij het hotel aan. Na een lekkere douche waren we van plan in het hotel te eten, maar net als gister zat er bijna niemand. Ongezellig. Aan het begin van de straat hadden we de dag ervoor al een leuk eetcafé gezien. De laatste tafel was voor ons en we moesten geduld hebben want de kok had maar één pitje. Viel gelukkig allemaal mee en we hebben er heerlijk gegeten.

 

Uit het wandelboekje

Na Naarden-Bussum verlaat u het Hollands veengebied naar een ander landschap aan de rand van het Naardermeer naar natuurbrug de Zanderij. Het is het langste ecoduct ter wereld en verbindt het Spanderswoud met de Bussumer- en Westerheide en wordt de Utrechtse Heuvelrug verbonden met het Gooimeer.

Maak jouw eigen website met JouwWeb